Hieronder: Het schilderen van een kopie naar Michelangelo:



In de grote inkomhal van een landelijke woning werd op het plafond boven de overloop zo'n 5 meter boven de begane grond deze omlijste nis voorzien voor een geplande plafondschildering waarbij de opdrachtgevers een duidelijk beeld hadden van wat moest geschilderd worden: Een kopie van het fragment "de schepping van de zon en de maan" uit de plafondschildering van de Sixtijnse kapel in Rome door Michelangelo. Hierboven de situatie na het uittekenen van het circa 4 m² grote tafereel.

Hoewel het hier om een rechttoe rechtaan kopie ging moesten toch een aantal keuzes worden gemaakt: Het inpassen van het tafereel in de vorm van de nis, het formaat van de "uitsnede" dus én de keuze van de kleurbenadering: Kiezen voor de charme van de geleefde versie van het origineel zoals bekend uit talrijke oudere afbeeldingen of kiezen voor de kleurkracht en duidelijkheid van de nieuwere onlangs "gereinigde" versie? Die laatste keuze werd alvast uitgesteld tot na de eerste inkleuring omdat dit werkje ongeacht het beoogde eindresultaat toch steeds op dezelfde wijze moest gebeuren.

Hierboven een fragment na voltooiing van die eerste inkleuring en hieronder een opname gemaakt tijdens het verder opwerken van dit fragment in opeenvolgende lagen. Er werd ook vanuit technisch oogpunt beslist om in dit stadium reeds te gaan voor een letterlijke kopie van de nieuwere kleurkrachtiger "gekuiste" versie. "Verouderen" kan nadien immers ook nog!

Hieronder: Nadat de plafondschildering half voltooid was werd definitief beslist om verder te kiezen voor de "nieuwere" versie. Dit gebeurde in overleg met de klant en de reden van deze keuze is puur persoonlijk maar werd ook beïnvloed door rekening te houden met de verdere afwerking van de overige onderdelen van de inkomhal, wanden, aankleding enz... Een kleurige en "zuivere" benadering zou immers beter passen in het geheel dat men voor ogen had.

Verder naar onder ziet U nog een aantal opnames gemaakt tijdens de verdere afwerking van de details en het eindresultaat.

Onder: Volledig af! Merk het subtiele verschil tussen deze beide afbeeldingen (hierboven en onder): De extra patine verzacht de contrasten en de licht aangekleurde slotvernis egaliseert de kleurverschillen tot een coherent natuurlijk ogend geheel.

Als laatste afbeelding hieronder nog een toemaatje: Een licht "verouderde" versie van deze plafondschildering zoals ze er zou uitzien na intensief schuren van het oppervlak, het onregelmatig inwassen met meerkleurige "vervuilende" patines en het "oplichten" van enkele fragmenten met transparante witte was. Op deze afbeelding werd dit gedaan langs electronische weg maar in de realiteit kan om het even welke afgewerkte muurschildering alsnog perfect op deze wijze worden aangepast.

Als tweede project op deze pagina hieronder de ontwerpfase voor een buitengevelschildering in Namen. Deze schildering zal worden uitgevoerd in de zomer van 2010 op een nog te renoveren gevel van het Institut St.-Louis, een vrije school met zo'n 1500 leerlingen. Hieronder een afbeelding van deze nog onbehandelde 16 meter brede en 13 meter hoge buitenmuur.

Binnenin achter deze gevel bevindt zich de "glazen zaal", een reeds gerestaureerde polyvalente ruimte met een enorm glazen dak (zie afbeelding hieronder). Voor dit project werden een hele reeks voorontwerpen gemaakt het één al origineler dan het andere maar uiteindelijk koos men voor de eerder voorzichtige en meest voor de hand liggende oplossing: Het optisch laten wegvallen van de gevel met een aan de speciale wensen van de opdrachtgever aangepast zicht op de binnenkant.

Boven: Tijdens het schilderen van het ontwerp op het Atelier. Onder: Het afgewerkte ontwerp. Het effect dat we
willen bekomen is de illusie alsof de gevel werd weggebroken waarbij je reeds buiten naar binnen kan kijken. Uit
veiligheidsoverwegingen wordt de bestaande vloer zo'n 2,5 meter hoger geplaatst (makkelijker te herstellen be-
schadigingen) en de zaal zal worden bevolkt door hyperrealistisch geschilderde fictieve portretten van leerlingen.