...en dat nieuwe werk is ook helemaal anders: De beschildering van een twee etages hoog decoratief element in betonblokken met marmerzuilen in een binnentuin. Hieronder ziet U enkele foto's van de situatie vóór de werkzaamheden. Deze binnentuin was vroeger volledig volgroeid met planten tot aan het dak, waterpartijen en bloemen maar door omstandigheden en vooral omwille van gezondheidsredenen moest al het groen eruit tot enkel nog deze lege ruimte (onder) overbleef.



Onder: Een bovenaanzichttekening van de betonnen constructie met de marmerzuilen. Hierop is ook duidelijk te zien dat het te beschilderen gedeelte een hele reeks "verspringingen" vertoont en hierin ligt ook de echte moeilijkheid van het project.

Door het noodgedwongen volledig opkuisen van de binnentuin ging natuurlijk ook de essentie van deze vrij grote centraal gelegen ruimte in de woning verloren waardoor er best ook een nieuwe enigszins andere bestemming voor moest gevonden worden. Mijn opdrachtgevers zullen deze plaats dan ook anders gaan benutten. Er komt een tafel, stoelen, enkele zeteltjes enz. zodat het hier toch nog aangenaan vertoeven zal worden met wat meer mensen, maar de sfeer van al dat groen van vroeger zal toch wat gemist worden... en wat doe je dan met die betonnen constructie? Die gaan we dus beschilderen en wel zodanig dat er alsnog - zij het wat minder overweldigend - een beetje natuur naar binnen wordt gehaald. Hieronder ziet U een referentiefoto van een binnenzicht op de koepel van de plantentuin-serre van Laken. Het is de bedoeling om dit beeld enigszins aangepast over te brengen op de betonblokken. Nog niet zo'n gek idee eigenlijk: Door het standpunt van waaruit de foto werd genomen krijgt het beeld ook een meer decoratieve abstracte werking met een letterlijke én figuurlijke uitstraling die erg goed past bij het decoratieve aspect van de te beschilderen constructie. De frisheid en de kleurigheid van de afbeelding zal ook een meerwaarde betekenen voor de nu troosteloze wat sombere sfeer en bovendien zal het achteraf door dit extra decoratief element een stuk duidelijker worden hoe je de ruimte verder optimaal sfeervol kan aankleden...

...en als extra vraag - enkel indien dit achteraf mogelijk is en ook geen afbreuk zal doen aan het resultaat - het als speels element integreren van de portretjes van de vier kleinkinderen van mijn opdrachtgevers...

...en dan kan er gestart worden: Eérst worden de betonblokken gefixeerd en goed gevuld en massief wit geschilderd (voor deze muur is daar niet minder dan 8 liter verf voor nodig). Dit levert reeds een totaal ander beeld op...

...en dan wordt het resultaat gefotografeerd en wordt in een fotomontage onderzocht hoe het voorbeeld best op de wand wordt geplaatst. Daar zijn verschillende mogelijkheden voor en er moet wat getrokken en geduwd worden om alles zo voordelig mogelijk in beeld te brengen maar uiteindelijk komen we eruit en hieronder rechts ziet U de beste oplossing: We gaan dit ontwerp ook niet zomaar op de muur projecteren maar eerder constructief uittekenen. De foto waarover wij beschikken is namelijk niet symmetrisch en dat is nu net wat we toch willen bereiken: Een mooi symmetrisch beeld van het glaspatroon gezien vanuit één bepaald frontaal standpunt namelijk...

...maar vooraleer we met dat ingewikkelde en moeilijke tekenwerk beginnen wordt eerst het blauw ingeschilderd en ook worden reeds enkele grotere groene elementen correct op het vlak geplaatst zodat we deze later verder als referentiepunten kunnen gebruiken. In de namiddag komt ook de zon tevoorschijn en dat is leuk om zien want het bevestigt alleen maar het vermoeden dat de keuzes die werden gemaakt van de oorspronkelijke wat koele betonnen constructie iets totaal anders zullen maken, iets origineels, een beetje speciaal ook... maar vooral: Een extra decoratief en sfeerbrengend element in dit interieur dat behalve esthetisch functioneel ook als kunstwerk op zich gewoon mooi kan zijn om naar te kijken...

...en na die eerste inkleuring beginnen we dan met het fijnere teken- en schilderwerk (afbeeldingen hieronder). Dat tekenwerk blijkt bij deze wandschildering bijzonder ingewikkeld te zijn en wel om twee redenen: Enerzijds gaat het om een overwegend geometrisch patroon met weinig ruimte voor afwijkingen en anderzijds loopt de voorstelling ook nog eens over verschillende vlakken waarbij het trapjespatroon gegarandeerd voor een hele reeks vertekeningen en "verspringingen" zal zorgen. Dat vinden we op zich niet erg omdat die anamorfoses ook een leuke en interessante extra dimensie aan het werk zullen geven maar we willen toch ook minstens één situatie waarbij het beeld volledig correct kan waargenomen worden. Daarom wordt er ook een ideaal standpunt gekozen waarbij de voorstelling gezien vanuit dat ene punt volledig vrij moet zijn van vertekeningen en het hierdoor ook lijkt alsof alles dus slechts op één vlak werd geschilderd! Daar komen nogal wat speciale instrumenten en hulpmiddelen bij kijken: Hoekmeters, maatpassers, een elektronische waterpas, een hele reeks ter plaatse op maat gemaakte mallen en een arsenaal aan punt-, kruis- en lijnlasers tot zelfs een verrekijker toe, maar goed: Op de twee afbeeldingen hieronder zie je dus niets van al die mogelijke vervormingen, alles lijkt volstrekt normaal...

Klik ook HIER voor een grotere versie van de linkerafbeelding.

...maar dat verandert grondig wanneer je een ander standpunt inneemt - kijkend vanop de bovenverdieping bijvoorbeeld - en merkt dat er achter de muurschildering veel meer schuil gaat dan je op het eerste zicht zou vermoeden. De voorstelling is nog niet helemaal klaar maar loopt nu reeds door over alle kleinere en grotere vlakken op een wel heel speciale, inventieve en "verknipte" manier en dat vinden zowel de uitvoerende kunstenaar alsook zijn opdrachtgevers een meerwaarde en bijzonder leuk en interessant om naar te kijken...

...en het wordt nog leuker als je dichterbij gaat staan en omhoog kijkt bijvoorbeeld...

Voor de volgende twee afbeeldingen van het project hieronder maken we een klein sprongetje in de tijd. Ondertussen werden niet alleen alle lijnen - bouwstenen van de koepelconstructie - reeds geschilderd (later een ruimere afbeelding), maar ook de vegetatie werd reeds op een specifieke manier ingevuld. Hierbij werd ook picturaal in de manier van schilderen dankbaar gebruik gemaakt van het zonlicht in de namiddag. Dat wil zeggen: De toets is schetsend en luchtig waarbij de textuur van het beton niet weg wordt geschilderd maar eerder geaccentueerd wat door het opvallend zonlicht voor een mooi gamma aan secundaire kleureffecten zorgt (er zijn hierdoor soms ook meer tinten te zien dan er effectief werden geschilderd)...

...en dat zie je nog beter als je wat dichterbij gaat kijken (afbeelding hieronder): Het korrelig effect van het beton geeft het geheel een heel speciale luchtigheid en door de reflectie van het zonlicht in de smalle zijkanten van de diverse betonmuren komt er extra speling in het blauw waardoor je meteen ook een hele reeks extra nuances krijgt gaande van helder lichtazuur naar grijzig kobalt terwijl slechts één blauwe kleur werd gebruikt. Ook in de groene partijen ontstaat extra variatie en de kunstenaar accentueerde dit nog verder door in de centra van de diverse bladwaaiers en tussen sommige takkenbundels extra licht en kleur te schilderen waardoor zelfs een zeker bijna fotografisch "solarisatie-effect" optreedt wat nog meer extra frisheid en zonnigheid toevoegt aan het geheel...

Afbeeldingen hieronder: Links: De laatste kleurtoetsen worden geschilderd en daarmee is wat door velen als onmogelijk werd geacht toch gerealiseerd: Het bijna zo goed als vrij van vervormingen schilderen van een ingewikkelde tweedimensionale afbeelding op een ingewikkeld driedimensionaal object. Rechts: Dit detail loopt over twee vlakken maar dat zie je bijna niet...

Hieronder: Een confronterende vergelijking vóór en na...

Klik ook HIER voor een grotere versie van de voorlopig afgewerkte muurschildering op de afbeelding rechts hierboven.

Dit is best wel een mooi en origineel werk op zich maar zoals reeds eerder aangehaald bij het begin van het project willen mijn opdrachtgevers hun muurschildering toch graag verder personaliseren door hun 4 kleinkinderen te laten integreren in het beeld. De plaats waar dit moet gebeuren en de grootte van de gezichtjes wordt verder onderzocht tot we eruit zijn en dan kan dat laatste werkje beginnen. Dat blijkt in de praktijk echter niet zo eenvoudig te zijn omdat deze ondergrond voor het schilderen van fijne portretjes toch wat té ruw is en dat wordt nog erger wanneer de zon in de namiddag volop in strijklicht op de muurschildering gaat schijnen. Toch wordt er met Wout een eerste poging ondernomen wat op zich bij een diffuus verlichte muur best wel een aardig resultaat oplevert maar na een nieuwe namiddag volop zon wordt er zoals U verder naar beneden op deze pagina kan zien uiteindelijk toch gekozen voor een wat "gladdere" versie...

Hieronder links: Een ruime zwart-wit opname met de uiteindelijke plaatsing van Kaat en Wout. Daarnaast: Een fragment van het resultaat in kleur wat dichterbij: De portretjes zijn ondertussen ook al veel minder ruw geworden...

Hieronder: Op deze close-ups van de twee portretten zie je goed hoe de voornaamste delen van de gezichtjes met de nadruk op het centrum wat gladder werden geplamuurd zodat hinderlijke schaduwen van de grove betonstructuur bij sterk zonlicht zoveel mogelijk werden vermeden...

...en op diezelfde wijze worden tenslotte ook de 2 kinderportretten aan de linkerzijde ingeschilderd...

Hieronder een wat ruimer zicht en op de rechterafbeelding het definitieve resultaat na het aanbrengen van de slotvernis.

Klik ook HIER voor een grotere versie van het eindresultaat op de afbeelding rechts hierboven...

...en daarmee is dit bijzondere en originele project ook helemaal afgerond. Binnenkort op de volgende pagina de hervatting en verdere afwerking van het project in de vakantiewoning in de Ardennen...