Links ziet U het eindresultaat: Een afgebakend tafereel dat vooral aan de onderkant naadloos verbinding geeft met een aantal echte in de ruimte aanwezige objecten en materialen.
In dit ene project werd alles uit de kast gehaald op het vlak van de trompe-l'oeil schilderkunst. Zo werden de aanvankelijk oranjekleurige rioolbuizen aan weerskan-ten van het tafereel omgetoverd tot monumentale mar-meren zuilen en werd ook de echte blauwe steen op de vloer in de wand doorgetrokken en zodanig weergege-ven dat men in de werkelijkheid het verschil tussen het echte en het nagebootste materiaal niet meer ziet.
Op dezelfde wijze werden ook alle andere elementen die zich vóór de muurschildering bevonden in de schilde-ring zelf herhaald zodat de illusie van een opening in de betonnen muur waardoor men naar een tuin kan kijken ook echt gaat werken.
Een extra moeilijkheid: De na te bootsen hagen, bloe-men, planten, vissen en het wateroppervlak waren zelf ook niet echt maar gemaakt van glas en plastiek!
Naast de exacte kleur- en materieweergave van de te schilderen hagen, stenen, waterlelies, het wateropper-vlak enz... was er ook het perspectiefprobleem van de convergerende lijnen waar rekening moest mee gehou-den worden. Er werd bewust gekozen voor de wat een-voudige centrale perspectief met als toegeving natuur-lijk dat deze enkel werkt wanneer men zich recht in het centrum voor het tafereel bevindt en daarbij ook alles op de juiste hoogte én afstand bekijkt.